Friday, November 20, 2015

อยากให้ อ่าน ช้า ช้า สบายๆ ให้จบ

อยากให้ อ่าน ช้า ช้า สบายๆ ให้จบ


เมื่อตอนที่นก

ยังมีชีวิตอยู่..

มันจะกินมดเป็นอาหาร

แต่เมื่อมันตาย..

มันก็จะถูกมดกินเป็นอาหารเช่นกัน


ต้นไม้หนึ่งต้น

สามารถทำเป็นไม้ขีดไฟได้เป็นล้านๆก้าน

แต่ไม้ขีดไฟเพียงหนึ่งก้าน

ก็สามารถเผาต้นไม้ได้เป็นล้านๆต้นเช่นกัน


จงอย่ามองข้ามคนที่ด้อยกว่า เพราะหลงตัวเองว่ายิ่งใหญ่


อย่ามองข้ามลูกค้ารายเล็ก 

ไม่เห็นคุณค่าของพวกเขา

เพราะสักวันหนึ่งเขาอาจเป็นลูกค้ารายใหญ่ของเราก็เป็นได้ 


อย่าคิดว่าเราแข็งแรงไม่มีวันป่วยเพราะอายุยังน้อย

โลงศพไม่ได้มีไว้ใส่คนแก่แต่มีไว้ใส่คนตาย


อย่าคิดว่าฉันรวยใช้เงินอย่างฟุ่มเฟือย

สักวันเงินเพียง1พัน

อาจมีค่ามากมายในวันตกอับก็ได้


ไม่มีอะไรแน่นอนในชีวิต 

ใหญ่ได้ก็เล็กได้

รวยได้ก็จนได้

แข็งแรงได้ก็ป่วยได้

เกิดได้ก็ต้องตายได้

ทุกคนไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า 

ท่องจำให้ขึ้นใจ

"อย่าหลงตนอย่าลืมตัว"

และที่สำคัญ

"ข้าจะไม่ประมาท"

กับชีวิตอีกต่อไป..


จะไม่ว่างแค่ไหนก็ต้องดูแลตัวเองให้ดี


แม้ว่าบางครั้งติดต่อเพื่อนได้ยาก

แต่ก็ให้คิดถึงเสมอ..


ส่งให้คนที่รักและเพื่อนที่ดีด้วยนะ (love)

No comments:

Post a Comment